زمستان کوله بارش را بر زمین انداخته بود. سرما با دشت و دَمَن نامهربانی می کرد. خشونت زمهریر، همه را خانه نشین کرده بود. انجماد ملموس بود. چهره ی دلبند کوه ها را مه غلیظی پوشانده بود. از دودکش قدیمی بام خانه ها، دود غلیظی در سینه ی آسمان جا می گرفت.
موضوعات مرتبط: روایات وداستـــــــان ها
برچسب‌ها: نشانه های رنگ باخته نشانه های رنگ داستان واقعی نشانه هارنگ باخته نشانه های
تاريخ : یک شنبه 6 فروردين 1391 | 8:34 | نویسنده : نبی رحیم زاده |
